کافه سوم - پاییز

باغبان خویش باش ، در چهار فصل زندگی انسان ، پاییز کمین کرده است . . .

پاییز منم که هر روز چهره ی زردم را با سیلی دروغهایت سرخ می کنم تا هرگز نفهمی آنکه بهار سبزم را به خزان نشاند تو بودی . . .


پاییز تنها فصلیه که از همون اولین روزش خودشو نشون می ده ! کاش همه انسانها مثل پاییز باشن تا از همون روز اول رنگ و روی اصلیشون رو نشون بدن . . .


  دلم برای پاییز خودم تنگ شده دل پاییزی خودم کاش اشکی بود دلم را میشست این روزها آسمان دلم آنقدر ابریست که پاییز هم برای آمدنش استخاره میکند

 آغاز فصل حساسیت، عطسه، آویزانی دماغ یادآوری وحشت از شروع درس و مشق، آنفولانزا، پنی‌سیلین خاطراتی که باید فراموش شود و نمی‌شود، فکر، خیال و هزاران پدیده‌ی قشنگ دیگر مبارک باد !

 غمگین تر از پاییز ، زمستونه که بهار ندیده ، اما غمگین تر از او منم که تو را ندیدم . . .

بـــــاران غم پاییز است بــــاران نم اشک چشمه ی پاییز است این سیل که میبینی روان است به هر سوی اشـــــک غـــم عشق دل دیوانــــــــه ی پاییز است


(اس ام اس پاییزی) مسافری رسیده از راه با کوله باری از باران و دلتنگی و طنین آرام گام هایش پیچیده در کوچه‌های شهر … صدایی می‌آید این حوالی ؛ صدای قدم های پاییز …


این هوا ، هوای دلگیریست ، فصل قلبم پاییزیست ! آسمان قلبم ابری است ، دلم گرفته ، این چه دردیست !


دوباره پاییز… اما نه ((فصل خزان)) زرد! دوباره پاییز… اما نه فصل اندوه و درد! دوباره پاییز… فصل زیبای سادگی… دوباره پاییز، موسم شدید دلدادگی! پاییزت قشنگ


بـهــــار مـــن! بــپــذیــرم بــه شــعـر پـایـیــزی غــزل غـــزل بــه فــدایت اگـرچــه ناچـیز است هنــوز بــوی تـــو دارد هـــوای شــعــر و غـــزل خوشـا که شعـر تو هـمـچون شکـوفه نوخیز است


در ماه مهر بادهای پاییزی بی مهری را با برگ درختان آغاز میکنند . . .


ما را چه به مهتاب که ما تیره و تاریم در موسم پاییز ، چونان ابر بهاریم محبوبه و مینا به کجا ای گل مریم ما بذر نداریم که یک لاله بکاریم . .


من از شما گفتن تو بدم می آید عزیزم مرا سرد خطاب نکن این پاییز میخواهم تا افتادن آخرین برگ با تو دیوانگی ها کنم . . .


کاش میشد به جای ساعت ، فصل ها را عقب کشید ؛ آنوقت دوباره تابستان میشد و من برای تو گوشواره های گیلاس می چیدم …


به که گویم که تو منزلگه چشمان منی / به که گویم که تو گرمای دستان منی گرچه پاییز نشد همدم و همسایه ی من / به که گویم که تو باران زمستان منی


.تو آن فرشته ای که وقتی در فصل پاییز راه می روی ، برگ درختان انتظارمی کشند زود تر از دیگری پاهایت را بوسه بزنند . . .


هی پاییز ابرهایت را زود بفرست شستن این گرد غم از دل من چندین پاییز باران میخواهد . . .


تنهایی نامِ دیگر پاییز است هرچه عمیق‌تر برگ‌ریزانِ خاطره‌هاتْ بیش‌تر . . .